ตอนบ่ทันได้มี เฝ้าเซ้าเฝ้าแลงบ่เคยจ่ม
พอปานสิยกดากดม น้ำลายก็ว่าหอม
อยู่ไสกะไปหาได้ สแตนด์บายบ่เคยบ่พร้อม
จนต้องยอมยกหัวใจ
ตกมาฮอดมื้อนี้ คือจักเปลี่ยนสีไวคัก
แต่กี้อยากเอิ่นที่รัก เดี๋ยวนี้บ่สนใจ
ออกลายซะจนคนส่า
ย่างกายมากะยังอยากอาย
คันคนถามว่าเฮ็ดจังใด๋ คือเลิกกัน
แม่นผู้ใด๋ มันสิอยากเสียใจ
คั่นความฮักมันสุขมันงาม
คนถามกะซ่างกล้าถาม กูงึดหลาย
คนเเบบใด๋ มันสิอยากหลายผัว
แต่พอเสียตัวแล้วมันกะถิ่มไป
แบบนี้เขาเอิ้นผู้ชาย สันดานหมา
แต่กี้มันจะดีอยู่ เดี๋ยวนี้ชั่วคักบักสันดาน
เวรกรรมได้มาพ้อพาล คนด้านบ่เคยอาย
ให้มึงตายคือหมูคือหมา เดี๋ยวกูสิแผ่เมตตาให้
คนถามว่าเฮ็ดจั่งใด๋ คือเลิกกัน
แม่นผู้ใด๋ มันสิอยากเสียใจ
คั่นความฮักมันสุขมันงาม
คนถามกะซ่างกล้าถาม กูงึดหลาย
คนเเบบใด๋ มันสิอยากหลายผัว
แต่พอเสียตัวแล้วมันกะถิ่มไป
แบบนี้เขาเอิ้นผู้ชาย สันดานหมา
แต่กี้มันจะดีอยู่ เดี๋ยวนี้ชั่วคักบักสันดาน
เวรกรรมได้มาพ้อพาล คนด้านบ่เคยอาย
ให้มึงตายคือหมูคือหมา เดี๋ยวกูสิแผ่เมตตาให้
คนถามว่าเฮ็ดจั่งใด๋ คือเลิกกัน
แม่นผู้ใด๋ มันสิอยากเสียใจ
คั่นความฮักมันสุขมันงาม
คนถามกะซ่างกล้าถาม กูงึดหลาย
คนเเบบใด๋ มันสิอยากหลายผัว
แต่พอเสียตัวแล้วมันกะถิ่มไป
แบบนี้เขาเอิ้นผู้ชาย สันดานหมา
แล้วผู้ใด๋ มันสิอยากเสียใจ
คั่นความฮักมันสุขมันงาม
คนถามกะซ่างกล้าถาม กูงึดหลาย
คนเเบบใด๋ มันสิอยากหลายผัว
แต่พอเสียตัวแล้วมันกะถิ่มไป
แบบนี้เขาเอิ้นผู้ชาย สันดานหมา
แบบนี้เขาเอิ้นผู้ชาย สันดานหมา